I'm still alive

G'day mate
How are you?

Jajaja mensuuuuuh dat is alweer een hele tijd geleden, maar dat was vooraf aangekondigd.
Er zit een behoorlijk gat tussen het laatste verslag en deze. Het volgende is gebeurd

Vanuit Bangkok vloog ik naar Australië met een omweg.
Bangkok -> Sydney, Sydney -> Perth.
Het is een driehoek in plaats van een rechte lijn direct naar beneden.
Hetzelfde als vanuit Amsterdam via Apeldoorn naar Utrecht te rijden. Alleen in mijn voorbeeld hebben we het over duizenden kilometers extra. Anyway op papier zag het er goed uit. Van Bangkok naar Sydney was een tien uur durende vlucht. Eenmaal op Sydney zou ik 2.5 uur hebben om mijn aansluitende vlucht naar Perth te halen.
Vanaf Bangkok ging het al niet lekker. We liepen ruim een uur vertraging op. K*t bamibakkers. Uiteindelijk vertrokken we een uur later en om half 9 s ochtends kwam ik op Sydney aan. De aansluitende vlucht ging om 10:15 dus tijd genoeg zou je zeggen.....

Helaas was het geluk vandaag niet aan mijn zijde. Zoals jullie weten is de Australische douane nogal streng. Mede daardoor was het erg druk bij 'customs'
Doordat het zo lang duurde ging de tijd veel te snel. Om 10:00 kwam ik pas aan in de domestic terminal. Mij werd medegedeeld dat ik te laat was voor de vlucht. ''We zetten je op de volgende vlucht'' werd mij vertelt. Ik ging van een Qantas vlucht naar een Qantas vlucht dus ik was ervan overtuigd dat het allemaal wel goed zou komen....

Ik had de vlucht dus gemist en ik zou op de reserve lijst komen voor de volgende vlucht. Ofwel wachten tot half 1. En iedereen weet dat wachten op een vliegveld geen zak aan is! Om half 1 moest ik weer naar de balie komen. Deze lieve mensen deelde mij mee dat deze vlucht helaas vol zat. Maar ze hadden een fantastisch idee! We zetten je op de reserve lijst voor de vlucht om half 5! Donder op!
Op dat moment werd ik een beetje boos. Feit was dat ik al uren aan het wachten was. Prijzen voor eten en drinken op het vliegveld gaan door het dak, en ik heb niks gekregen van hun. Niet eens een koffie coupon ofzo. Erg slecht!
De desbetreffende dame trok zich terug en ging met de manager praten. Na tien minuten verscheen ze weer met de mededeling dat ik voor 100% zeker op de vlucht van half 6 zou zitten.
Er was inmiddels niet genoeg tijd meer om het vliegveld te verlaten om de stad even te bezoeken. Zelfs na mijn bezwaar kreeg ik nog steeds geen eten of drinken.
Na uiteindelijk negen uur op het vliegveld doorgebracht te hebben vertrok ik dan eindelijk!

Nog even voor iedereen die geen idee heeft hoe groot dit land is: ik vloog naar de andere kant van Australië. Het is een vijf uur durende vlucht!
De gehele vlucht heb ik geslapen, want ik was wel een beetje moe geworden. Eenmaal op Perth kwam Graham mij van het vliegveld halen. Graham heb ik vorig jaar in Perth ontmoet. Graham is hovenier en heeft twee kleine boerderijen. Ik zou hem enkele weken gaan helpen.

Ik heb twee weken bij Graham in Perth doorgebracht. Half oktober ben ik in de bus gesprongen die mij naar Albany bracht. Op naar de farm! Albany ligt 500 km ten zuid oosten van Perth aan de zuidkust. In Albany kwam Rod mij oppikken. Rod is de vader van Jason, en Jason is de farmer.
De volgende dag reed ik met een auto van de farm vanuit Albany naar de farm.
Het voelde erg goed om weer terug te zijn op de farm. Dit keer ben ik hier om te oogsten. Wat ik de vorige keer heb ingezaaid is ondertussen al geoogst. Dus ik oogst niet mijn ingezaaide crop (gewassen)

De eerste twee weken op de farm waren we druk bezig met voorbereidingen voor de harvest (oogst)
Alle machines moesten worden gecheckt; alles smeren, motor en transmissie olie vervangen, banden controleren, silo's schoonmaken etc.
Harvest is geheel afhankelijk van het weer. Het woord 'moisture' (vocht gehalte) is het belangrijkste woord tijdens harvest.

Op woensdag 30 oktober begonnen we met oogsten. Met zijn zevenen doen we alles: Jason, Rod, Pistol, Muz, Finni (kiwi 1) Lee (kiwi 2) en ik.
Ik woonde samen met twee kiwi's in huis, goeie gasten!
We begonnen met het oogsten van de canola (koolzaad) 1800 hectare.
Canola wordt onder meer verwerkt in margarine en bio diesel.
Jason heeft de grootste oogster ter wereld. Een New Holland CR9090. 600 Pk en een bin die 11 ton graan kan laden.

Een paar weken eerder is de canola al afgesneden en in rijen geplaatst.
Zodoende groeit de plant niet meer en droogt hij uit. Dit is precies wat we willen. De canola staat nu in zogeheten 'windrows'

Hopelijk hebben jullie allemaal mijn filmpje van de chaser bin op facebook gezien. Dit bespaard een hoop onduidelijkheid, want het is anders lastig uitleggen. De header (oogster) oogst de crop uiteraard. Zodra de header vol is komt de chaser bin in actie. Terwijl de header aan het oogsten is komt de chaser bin naast de header rijden. De header klapt zijn lange slurf uit en leegt zijn bin en de chaser bin. Twee ladingen van de header vult mijn chaser bin. Aan de rand van het paddock (weiland) staan altijd trucks klaar. Zodra de chaser bin vol is rijd ik naar de trucks en vul met een volle chaser bin een truck op. Zodra de truck vol is rijd deze naar de silo. Soms was dit een behoorlijke trip. De silo's staan ongeveer in het midden van de farm. Maar als we aan een van de uiteinden van de farm bezig waren kon het zomaar 10 km rijden zijn. Geladen met 17 ton duurde dat soms eventjes. Daarom hadden we meerdere trucks rijden.
Vanwege het feit dat de canola in windrows staat, ligt het eigenlijk op de grond, want het zit niet meer aan de plant vast. Mede hierdoor oogst je buiten canola ook andere rotzooi zoals stenen en kevers. Eenmaal met de truck terug bij de silo moeten we het zaad schoonmaken.
Het zaad gaat een silo in en gaat vervolgens door een machine die alle rotzooi eruit haalt.
Vervolgens gaat het een andere silo in. De canola was nu klaar voor transport. Dagelijks kwamen er 6 roadtrains om het zaad naar de haven van Albany te brengen. Iedere roadtrain nam 70 ton met zich mee.

Even terug naar het magische woord 'moisture'
Iedere truckload die uit het paddock kwam moest gecheckt worden.
We hadden een kleine machine staan die kon controleren wat het moisture gehalte was en de proteïne in de canola.
Dit kleine lullige ding kost maar liefst $25.000, en wordt zoals zoveel dingen maar voor een paar weken paar jaar gebruikt. Anyway het is wel zeer belangrijk. De moisture moet onder de 11% zijn om te kunnen oogsten.
De farm is niet ver van de oceaan, mede hierdoor wordt het s nachts altijd erg vochtig vanwege de dauw.
Zodra de zon ondergaat kan de moisture plotseling omhoog schieten!
Soms gebeurde het zelfs dat de moisture goed was, maar het werd dan te moeilijk voor de header om de crop te snijden, vanwege de dauw.
Maar over het algemeen mochten we niet klagen. De eerste dag was gelijk een goede. Van 7 uur s' ochtends tot 12 uur s' nachts.
In de ochtend was de moisture meestal nog te hoog. Daarom hadden we in de ochtend altijd tijd voor wat onderhoud. Diesel bijvullen, alles smeren, radiatoren schoon blazen etc.

Uiteraard is alles nieuw voor mij en de twee kiwi's. Daarom waren er wat kleine foutjes de eerste paar dagen. Daarna ging alles als een geoliede machine! Iedereen wist zijn taak en alles verliep vlekkeloos. Ik wisselde de chaser bin af met de twee kiwi's. Iedereen een dag op de chaser bin en dan twee dagen op een truck. Dit hield de lol er voor iedereen in.

We gingen ondertussen flat out! Zeven dagen per week met gemiddeld dagen van 14/15 uur. Het werk is niet fysiek dus daarom goed te doen!
Al de canola was binnen 2.5 weken geoogst.
Vervolgens moesten we 700 hectare barley (gerst) oogsten.
De moisture op barley gaat tot 12.5%. Boven de 12.5 moet je stoppen, maar daar heeft Jason een oplossing voor! Jason heeft een 'grain dryer'
Een graan droger die op gas en een aggregaat loopt. De gerst gaat in de machine en wordt gedroogd zodat de moisture zakt tot net onder de 12.5.
De grain dryer kan tot 16% aan. Daarboven moeten we stoppen, maar dat komt alleen voor als je een grote bui regen krijgt.

Als de moisture onder de 12.5 was konden we het meteen in de garage dumpen. Boven de 12.5 moest het door de grain dryer. Wat we ook deden als er een roadtrain kwam is half te nat gerst (12.7%) en half droog (12.3%) laden. Gemiddeld kom je dan op 12.5% uit.

Na een week was de barley ook geoogst. Nu hadden we nog 1600 hectare graan over.
Graan is qua moisture hetzelfde als de barley 12.5% daarboven drogen. Ook hier kunnen we niet boven de 16%
De barley lag ook in windrows klaar. Nu we overgingen op het graan kwam de grote rasp (voorkant) erop. Deze was in tegenstelling tot het kleintje voor de canola en barley 14 meter breed!

Bij graan komt er nog iets om de hoek kijken. Proteïne. Hoe hoger de proteïne hoe beter. Bij hoge proteïne komt het graan in een hogere klasse zodat het kan doorgaan voor de bakkerij industrie bijvoorbeeld. Je krijgt dan meer geld per ton.
Yield is het een uitdrukking voor aantal ton product dat je per hectare oogst. Dit jaar was de yield heel erg goed! Maar dit wil niet altijd zeggen dat de proteïne dan ook hoog is. Het is een beetje yin yang. Goede yield is meestal lagere proteïne. Lagere yield is hogere proteïne.
Maar het is meer rendabel om een hoge yield te hebben dat staat vast.
Omdat de yield op het graan zo hoog was kwamen er heel wat tonnetjes binnen. De roadtrains konden het haast niet bijhouden. Maar liefst 10 roadtrains per dag nu!!! Ofwel er ging ruim 700 ton per dag de deur uit.
Het is een multi miljoen dollar business.

Tijdens de oogst van het graan kregen we een flinke regenbui. Voor de het eerst in ruim 4 weken had ik gewoon een hele dag vrij haha.
Nog een flinke bui regen zou de kwaliteit van de crop niet goed doen!
Daarom besloot Jason nog een header te huren. Het was maar goed dat we die hadden, want op de tweede dag dat de tweede header er was ging onze eigen New Holland kapot. De versnellingsbak in de header zelf, dus niet diegene die hem aandrijft ging kapot.
Er moest een andere komen vanuit Sydney. Dit duurde twee dagen.
Toen hij er uiteindelijk was bleek hij te klein te zijn en dus was het de verkeerde. Dick heads! Uiteindelijk heeft New Holland er een uit een gloednieuwe header moeten halen. Al met al na vier dagen was hij eindelijk terug in het paddock!

Eenmaal met twee headers ging het erg snel, per dag deden we tussen de 150 en 200 hectare. We werkten onze weg naar het laatste paddock.
Uiteindelijk begonnen we op maandag 3 december op een prachtige warme namiddag aan het laatste paddock.
Just before the sunset waren we klaar. Een kleine 4000 hectare geoogst in vijf weken tijd. Wat een voldoening! Eindelijk waren we klaar.

Eenmaal terug bij de silo's was het bear o'clock!
Alsof je een belangrijke wedstrijd had gewonnen zo voelde het, prachtig!
Je werkt als een team naar dit moment toe. Als je dan uiteindelijk klaar bent voelt dit erg goed.
S avonds gingen we met het hele team barbecueën.

Maar de volgende dag moesten we gewoon weer aan de gang haha.
We waren wel klaar met oogsten maar er was nog steeds van alles te doen. De schuur lag nog vol met graan, en alle machines en trucks moesten schoon worden gemaakt. Net voor het weekend was alles gebeurd en op orde.

We waren nu echt klaar. Wat bleek; dit was Jason zijn beste oogst ooit. Nog nooit was zijn yield zo goed. Nee dit komt niet door ons, maar hoofdzakelijk het weer speelt hier een rol in. Het hele groei seizoen regen op het juiste moment is de sleutel tot succes. Het was een erg mooie ervaring om dit mee te mogen maken!
Wederom heb ik op ontzettend grote machines mogen rijden. Zelfs de header heb ik eventjes bestuurd!
Ruim 14.000 ton product is naar Albany gebracht. Dit gemiddeld maal $500 per ton. Ja dat zijn heel wat dollars!

Vorig jaar alles ingezaaid, en nu alles geoogst, ja ik kan wel zeggen dat ik nu een hele ervaring rijker ben op het gebied van boerderij gewassen!

In het weekend nodigde Jason ons uit om te gaan lunchen in Albany.
Omdat wij klaar waren pakte ik al mijn spullen met het plan om in Albany te blijven. De lunch was erg gezellig! Daarna was het tijd om afscheid te nemen. Ik werd gevraagd of ik alsjeblieft terug wou komen voor het zaaien in april 2014. Ik weet het nog niet zeker, even over na denken....

Zaterdag avond naar de pub geweest, erg gezellig! Zondag werden we uitgenodigd voor diner bij Rod en Frankie (ouders van Jason) zij wonen in Albany.

De dag erna had ik afgesproken met een koppel die ik vorig jaar tijdens het reizen heb ontmoet. Zij waren wederom aan het reizen en op dat moment ook in Albany, wat een toeval!
Met hun een erg leuke dag gehad! De volgende dag vertrok ik met de bus terug naar Perth. Terug in Perth pikte Graham mij op van het bus station.
Het is erg goed om terug te zijn in Perth. Ik woon in Perth in een suburb. Terug in het sociale in plaats van het geïsoleerde leven op de farm.
Ja en het begint hier al lekker warm te worden. En wist je dat Perth gemiddeld de meeste zonuren van Australië heeft!

Ik ben hier inmiddels alweer een paar weekjes. Ik help Graham af en toe met wat werk als hij mijn hulp nodig heeft. Voor de rest geniet ik hier van het mooie warme weer. Ga ik lekker surfen, fiets ik veel (Graham heeft een racefiets!)
Ja het is goed om weer een beetje te bewegen, want ik heb een behoorlijke pens gekregen van al dat zittende werk, zonder te sporten. Het enigste waar we zelf voor moesten zorgen was het ontbijt. De rest kregen we van Jason. Erg lekker eten, maar ook erg vet haha.
Nu dus tijd om daar iets aan te doen!

Ik verblijf hier ook tijdens kerstmis. Afgelopen zondag op het strand kwam de kerstman plotseling op een jetski binnen. Erg gaaf en apart om dit te zien! 28 december vlieg ik vanuit Perth terug naar Sydney om daar nieuwjaar te vieren. Ik wil dat vuurwerk op de harbour bridge wel eens in het echt zien. Schijnbaar de grootste vuurwerk show ter wereld!

Daarna op 3 januari vlieg ik naar Nieuw Zeeland om daar 10 weken samen met Stephan rond te reizen!

Hopelijk hebben jullie het hele verhaal over het oogsten een beetje begrepen???
Voor diegene die het chaser bin filmpje nog niet gezien hebben, even onderste link klikken of kopiëren om hem te zien!

https://www.facebook.com/photo.php?v=10201103599461010

Nu ik weer ga reizen zullen jullie wat meer van mij horen.
Voor nu

Merry christmas and a happy new year!
Cheers from down under!

Greetings
J.K.